သူ ့ပညာနဲ ့သူပါ

တစ္ေန႔ေသာအခါ လူငယ္တစ္ေယာက္ ရန္ကုန္ -ေနျပည္ေတာ္ အလုပ္ကိစၥ တစ္ခုအတြက္ အထူးအျမန္ Myanmar Express ကားျဖင့္ စီးလာရာ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ ေခတ္မီ တိုျပတ္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးႏွင့္ အနီး ကပ္ က်ေလသည္။ ခရီးသြားလာရင္း ေတာ္ကီဖုတ္ရန္ အတြက္ လူငယ္မွ အမ်ိဳးသမီးကို အခုလို အတူခရီး သြားရတာ ၀မ္းသာ ပါတယ္ဟု ခပ္တိုးတိုး အစပ်ိဳး၏။ ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးက ရုတ္တရတ္ စူး၀ါးေသာ အသံျဖင့္ “ ရွင့္အိမ္ လိုက္ဖို႔ ေခၚရေအာင္ ကၽြန္မကို ဘာ မွတ္ေန လဲ” ဟု ထေျပာ၏။ ကားေပၚပါသူမ်ား ႏွာဘူးဟု သတ္မွတ္သည့္ အၾကည့္ ျဖင့္ လူငယ္ကို ၀ိုင္း ၾကည့္ၾက၏။ ခဏအၾကာ အဆိုပါ အမ်ိဳးသမီးမွ ကၽြန္မက The Ladies ဂ်ာနယ္က သတင္းေထာက္ပါ။ သူ မ်ား ကို ဘယ္လိုု အပုပ္ခ်ရင္ ဘယ္လို အထင္မွားေစႏိုင္လဲ ဆိုတာ ခြန္ဒီးယမ္းဆီမွာ သင္ခဲ့ရပါတယ္။ စိတ္မေကာင္း ပါဘူး၊ စတာပါရွင္ လို႔ ခပ္တိုးတိုး ျပန္ေျပာေလ၏။ လူငယ္မွ သူမဘက္ လွည့္ျပီး ရုတ္တရတ္ က်ယ္ေလာင္စြာျဖင့္ “ ဘာ၊ တစ္ည တစ္သိန္း၊ ငါမွာ အဲေလာက္ ပိုက္ ဆံ မပါဘူး ” ဟု ခပ္က်ယ္က်ယ္ ျပန္ေျပာေလ၏။ ကားေပၚပါသူမ်ား ဤအမ်ိဳးသမီးဟာ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခု ခု ပဲ ဆိုသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ၀ိုင္းၾကည့္ၾက၏။ မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာ လူငယ္မွ “ကၽြန္ေတာ္က Weekly သတင္းေထာက္ပါ။ ကိုယ္ခံရင္ ဘယ္လိုျပန္အပုပ္ခ်ရမလဲ ဆိုတာ ကိုေ၀ျဖိဳးဆီမွာ သင္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပန္စတာပါ” ဟု ခပ္တိုးတိုး ျပန္ေျပာေလသတည္း။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စတာပါ။ ခြီးခြီး.. စာေရးသူ Oppositeye myanmar at 8:37 PM စာေပအမ်ိဳးအစား ဟာသ